Shawn Mendes, de grootste jongen uit de wereld van commerciële popmuziek, koos Amsterdam uit als startplaats voor zijn nieuwste wereldtournee. Kaartjes voor zijn concerten op 7 en 8 maart in de Ziggo Dome waren maanden geleden al binnen no-time uitverkocht en zijn huidige album bereikte vorig jaar op de dag van release in 75 landen de #1 positie. Kleine kans dus dat je als pop-fanaat deze ontwikkelingen niet hebt meegekregen. Uiteraard zijn het vooral gillende tienermeisjes die de Ziggo Dome tot de nok toe weten op te vullen. Hier en daar vind je nog wat vaders en moeders plus een paar homo’s in het publiek terug, want ja: Shawn laat met zijn looks natuurlijk niet alleen de harten van jonge meisjes sneller kloppen.
20:30 uur: keurig op tijd (de meisjes in de zaal mogen het natuurlijk niet al te laat maken) wordt Shawn als een held onthaald terwijl hij de eerste hit van de avond op ons loslaat: Lost In Japan. Alles wordt luidkeels meegezongen en het idool laat via ad libs in zijn zwoele stemgeluid zijn enthousiasme dan maar wat graag blijken. Het feest kan pas echt beginnen bij There’s Nothing Holding Me Back, één van zijn sterkste nummers die ook live een genot is voor de oortjes.
Het party-sfeertje blijft nog even aan zodra Nervous (één van de meest gewaagde songs van Shawn’s huidige album) wordt ingezet. Net als op de plaat laat deze Pharell Williams-achtige productie ook vanavond een volwassen indruk achter. Het enthousiasme bij fans schiet bijna door het dak zodra Shawn de hit inzet waarmee hij vier jaar geleden wereldwijd doorbrak: Stitches. Omdat de zanger ook bekend staat vanwege zijn singer-songwriter liedjes, is het natuurlijk niet onmogelijk dat hij vanavond ook een stukje intimiteit opzoekt. Aan het einde van de zaal is dan ook een rond plateau te vinden waarop een enorme roos gevestigd staat. Diezelfde roos veranderd om de haverklap van kleur en is een verwijzing naar de bloemen die het artwork van zijn huidige album opsieren. Nou ja, opsieren. Noem het eerder maar verknallen, want Shawn leverde met dit stukje artistieke kunst één van de lelijkste albumcovers van het afgelopen jaar af.
Maar goed, terug naar het plateau. Het licht bij het hoofdpodium wordt gedoofd en fans vloeien zich als rijke olie richting het einde van de zaal, waar Shawn binnen enkele seconden onder luid gekrijs wordt onthaald door de hysterische tienermeisjes. Uit de vloer herrijst een piano en onder luid enthousiasme van fans begeleid hij zichzelf vervolgens tijdens de eerste noten van zijn debuutsingle Life Of The Party. Een karaoke-momentje van heb ik jou daar! Hierna wordt de piano ingeruild voor Shawn’s lieveling ‘s instrument: de gitaar.
Het akoestische en mierzoete When You’re Ready volgt waarmee Shawn weer even extra de status van boy next door onderstreept. De knappe jongen die hoteldebotel is van dat ‘ene’ meisje, maar door datzelfde meisjes in de wacht wordt gezet omdat ze nog niet klaar is voor het ‘echte’ werk. Lekker cliché.
Ook akoestisch is Like To Be You, dat Shawn op zijn album in duet zingt met Julia Michaels. Nu baal je toch wel even dat zij niet besloten heeft om hem tijdens deze tour te ondersteunen als special guest. Een inbreng van Alessia Cara (die het vanavond het voorprogramma verzorgde) had op z’n minst een leuke vervangster geweest. De intieme setting wordt afgesloten met Ruin, een nummer van Shawn’s tweede album Illuminate uit 2016 waarmee hij zich destijds ontpopte als de nieuwste John Mayer. Ook live.
Eenmaal terug op het hoofdpodium is het weer tijd om de boel wat grootster aan te pakken. Onder begeleiding van de jongens uit zijn band en met felle belichting door de mannen van de techniek, speelt Shawn een hit die ook bij de paar vaders en moeders de nodige herkenning oplevert: Treat You Better. Het funky-achtige Particular Taste volgt daarna. Shawn is duidelijk niet de jongen van de danspasjes, maar maakt met deze track (net als op de plaat) zonder schaamte een dikke knipoog naar de kunsten van Prince, ook al zullen de meeste tienermeisjes in de zaal geen idee hebben met welke legende ze daarmee te maken hebben. Tja, ik ben natuurlijk ook geen twintig meer.
Met Where Were You In The Morning maakt Shawn weer even een verwijzing naar John Mayer, terwijl hij met Fallin All In You zijn hechte vriendschap met Ed Sheeran in het licht zet. Daar zegt hij overigens geen woord over, maar de sound van het liedje zegt genoeg. De twee sterren schreven het nummer dan ook samen. Zoals dat hoort bij een goede popster, staat ook Shawn ergens voor. Tijdens Youth (één van de betere liedjes van zijn huidige album) pakt hij zijn moment en zegt tegen het publiek dat dit liedje één van de belangrijkste is die hij tot nu toe geschreven heeft. ‘Als ik het heb over jeugd, heb ik het niet over hoe jong of oud je bent maar over een gevoel. Een gevoel van vrijheid en blijdschap. Aan ieder persoon in deze zaal vanavond, maakt niet uit hoe oud of jong je bent, zeg ik: jullie zijn de mensen die gemachtigd zijn om de wereld te veranderen in iets beters!’ Ach, wat een brave knul is het toch!
Hoewel Shawn met drie albums op zak genoeg eigen materiaal heeft om een show mee te vullen, kan hij het toch niet laten om een cover te spelen. Zijn versie van Fix You van Coldplay zorgt voor het enthousiasme bij zijn fans maar klinkt ergens wel als een ‘moetje’ van zijn management. Het is inmiddels iets na 22:00 uur en het publiek wacht gespannen op de finale van vanavond. Vanuit Fix You wordt er een mooie overgang gemaakt naar dé hit van Shawn’s huidige album: In My Blood. Een liedje dat hij schreef met Kings Of Leon in zijn achterhoofd. Het type pop-rock dat in een stadion goed zou kunnen werken. Helaas voor hem ligt de Johan Cruijf Arena slechts enkele meters verderop, dus of zijn doel hiermee bereikt is weten we niet, maar het liedje past ook bijzonder goed tussen de grote muren van de Ziggo Dome.
Terwijl de jongens van de band In My Blood naar een mooi einde brengen, neemt Shawn onder luid gejuich afscheid van zijn fans, hoewel dat ergens ook niet heel duidelijk overkomt. Het publiek blijft namelijk hierna vol verwachting nog even de boel bezet houden. Zodra de ‘gewone’ verlichting aangaat weten we genoeg. Dit was het dan. Het kinderfeestje is weer voorbij. En wat hebben we genoten. Voor mij is het duidelijk: Shawn Mendes mag zich absoluut dé popster van het moment noemen. Het brave Canadese broertje van Justin Bieber. Nog lekker vlekkeloos en die de hele avond keurig tussen de lijntjes blijft kleuren, al ben ik wel onwijs benieuwd hoe zijn status over vijf jaar zal zijn. Rauw, stoerder en met muzikale hoogstandjes waarmee hij duidelijk uit zijn comfort zone is gestapt? We gaan het zien…
Photo credits: Wikimedia Commons