Hannah Mae: ‘Het voelde niet goed om niet voldoende met muziek bezig te zijn’

De 26-jarige Hannah Mae circuleert nu al een tijdje rond in de Nederlandse muziekscene en kwam stapsgewijs steeds dichter bij het grote succes. Datzelfde succes heeft haar al een aantal Top 10-hits en gouden platen opgeleverd. Met Rode Draad lanceert de blondine uit Emmen haar allereerste album.

De eerste paar jaar van haar carrière richtte Mae zich op Engelstalig. Back To You, haar eerste single uit 2019 werd gebruikt in de tv-campagne van een bekende Nederlandse supermarkt en leverde haar meteen een gouden plaat op. Toch heeft de zangeres later de overstap gemaakt naar haar eigen taal. ‘Tijdens een schrijfkamp ontmoette ik producersduo The Companions (Stefan van Leijsen & Sasha Rangas red.) en songwriter Simon Leferink, met wie ik een paar hele goede Engelse liedjes had geschreven’, zegt Mae.  ‘Toen we voor een tweede keer bij elkaar kwamen, kwamen ze met het idee om het in Nederlands te gaan proberen, omdat zij dat al vaker deden. Ik ging er in mee en al heel snel ontstonden De Kerkstraat en Wat Wil Je Van Mij, twee liedjes waar we meteen al heel blij mee waren. We zijn toen dus lekker op die manier met elkaar verder gaan werken.’

Mae’s liedjes gaan over haar persoonlijke ervaringen, maar ook die van anderen. ‘De Kerkstaat is een song die geschreven is over iemand anders’, zegt ze. ‘De persoon waarover ik zing is bedrogen door haar partner. Dat heb ik gelukkig zelf nog nooit meegemaakt, maar een goede vriendin van mij wel. Het is dus niet autobiografisch, maar vanaf de zijlijn heb ik toch veel van de hele situatie meegekregen waardoor het liedje ergens toch best persoonlijk is.’ Zonder, een ander liedje op het album is ook gebaseerd op de situatie van een ander. Dat gaat over het missen van een bepaald iemand. Gek genoeg kan ik de tekst ook wel weer op mezelf betrekken omdat ik soms terugdenk aan vrienden van vroeger die ik niet meer spreek. Er zijn natuurlijk redenen waarom bepaalde dingen zo zijn gelopen, maar het missen van die personen kan je natuurlijk altijd blijven doen.’

Werken met Belgen

Eind 2022 bracht de zangeres Wat Wil Je Van Mij uit, een duet met de Vlaamse zanger Metejoor. Het bezorgde Mae het Jaap Reesema-effect: eerst een hit scoren in België en daarna in Nederland. ‘Wat Wil Je Van Mij was in eerste instantie alleen voor mij geschreven, maar we waren er met elkaar wel achter gekomen dat het liedje nog iets miste’, zegt Mae. ‘Metejoor heeft als verrassing een aantal stukken voor de demo ingezongen, samengevoegd met mijn stem en vervolgens een nieuwe demo naar mij opgestuurd om te kijken wat ik ervan zou vinden. Ik werd meteen enthousiast van het idee, dus op die manier heeft het liedje de vorm gekregen zoals je het nu kent.’ Niet geheel ontoevallig ontstond er vorig jaar een tweede samenwerking met een Belg: MAKSIM. ‘Ik ontmoette hem backstage bij een optreden in België en was al heel snel fan van zijn stem’, zegt Mae. ‘Intussen hadden we weer een nieuw liedje geschreven: Ik Wil Dat Je Liegt, waarbij we ook het gevoel hadden dat dat meer geschikt zou zijn als een duet. Toen ik het idee bij MAKSIM neerlegde was hij super enthousiast.

Rode Draad, de titeltrack van Mae’s album werd mede geschreven door Daniël Lohues. Daarin zingt ze: ‘Moet ik tellen tot tien/Ik voel de paniek/Eigenlijk speel ik een rol/Maar zonder publiek/Oh ik vraag me af/Wat ben ik aan het doen?’ De zangeres uit hiermee duidelijk haar twijfels en een stukje onzekerheid. ‘Voordat ik me volledig ging focussen op de muziek deed ik de PABO en stond ik voor de klas’, zegt Mae. ‘En hoe leuk ik de kinderen ook vond, toch voelde ik me niet helemaal happy op die plek en ging ik nadenken hoe ik mijn leven vorm wilde geven. Het voelde in ieder geval niet goed om niet voldoende met de muziek bezig te zijn, dus ik ben blij dat ik uiteindelijk de keuze heb gemaakt om met de PABO te stoppen en niet ben doorgegaan omdat de buitenwereld dat van me verwachtte.’

Rookgordijn, het één na laatste liedje op Mae’s album is een favoriet waarvan ze niet kan wachten om deze live te gaan spelen. Het kent teksten als: ‘Rookgordijn ik zie geen handen meer voor ogen/Rookgordijn, zo wordt de brand toch nooit geblust?/Rookgordijn, waar blijf je niet daarboven?/Dus rookgordijn, laat maar nou toch eens met rust.’ Dat zijn woorden die ik echt voor mezelf heb geschreven’, zegt Mae. ‘Ik heb soms de neiging om lastige dingen en problemen te ontwijken en ga dan afleiding zoeken. Alleen gaan de problemen daarmee niet weg en moet ik echt de confrontatie aangaan, hoe fijn de ontwijkende methode (een zachte deken) ook aanvoelt.'

Vorig jaar was Mae te zien in het zeventiende seizoen van het Tv-programma Beste Zangers. ‘Dat waren een paar hele intense dagen die ontzettend leerzaam waren en me nieuwe vriendschappen hebben opgeleverd’, zegt Mae. ‘Daarnaast heeft het me heel veel zelfvertrouwen gebracht. Ik vond het vooraf mega spannend om met een nieuwe groep mensen ergens in te duiken en legde mezelf een prestatiedruk op. Gelukkig is alles uiteindelijk helemaal goed gekomen en ben ik tot de conclusie gekomen dat jouw waarheid van iets niet te kunnen, niet per se de echte waarheid is. Je kunt altijd ergens overheen stappen, er heel veel van leren en er juist zelfverzekerder uitkomen.’

Voor de komende tijd gaat en wil Mae nog wel een aantal dingen kunnen afstrepen op een to-do lijstje. ‘Het lijkt me te gek om een keer te gaan samenwerken met Todd Lombardo, een producer/songwriter uit Nashville’, zegt ze. ‘Ik zou met hem graag een Nederlandstalige plaat willen maken, maar dan wel eentje die heel erg zijn Amerikaanse invloeden heeft. Voor dit jaar staat er een clubtour op de planning waar ik super veel zin in heb en mag ik voor het eerst gaan spelen op Pinkpop. Daarnaast hoop ik nog een keer een theatertour te gaan plannen en heb ik altijd al geroepen dat ik een keer de Ziggo Dome wil vullen, alleen weet ik niet of me dat binnen vijf jaar gaat lukken. Ik ga er in ieder geval mijn best doen om die droom waar te maken.’

Rode Draad van Hannah Mae is vanaf 7 februari verkrijgbaar
Fotografie: Karen Rosetzsky
Dit artikel is eerder gepubliceerd op Nieuweplaat.nl