Een bezoekje aan de sauna is één van die dingen die zich al een poosje bovenaan de ladder bevond, als we praten over to-do lijstjes. Afgelopen weekend was het moment daar. Met twee van mijn liefste vriendinnen scheuren we in mijn vertrouwde Ford Ka'tje richting De Veluwse Bron. Ik met mijn preutse gesteldheid had wonderlijkbaar een goede nachtrust gehad, maar eenmaal aangekomen bij 'the place to be' schiet m'n hartslag toch wel redelijk m'n keel in. Alsof het woord 'naakt!' zich in grote letters voor me opdoemt terwijl we met z'n drieën de entree binnenstappen.
Door een inschattingsfoutje zijn we iets later aangekomen dan de planning was, dus wanneer we aan de balie te horen krijgen dat onze massage behandelingen binnen een kwartier gaan starten, begint de boel al aardig stressvol. ‘Hier in je blote tokus rondlopen, erger dan dat kan toch niet?’, denk ik nog. Gehaast schieten we door naar de onderste verdieping, om daar alle overbodige spullen (bijna alles dus) in een kluis te droppen. Mijn twee lotgenoten hebben binnen no-time niets meer om het lijf behalve een badjas. Moet dit dan hét moment zijn waar ik wekenlang tegenop kijk? Nee. Ik voel het nog niet.
Eenmaal aangekomen in massagekamer staan twee Veluwse bronnetjes ons op te wachten. 'Je kunt je spullen aan het haakje daar ophangen', zegt hij met z'n kale kop en brilletje. 'Waarom krijg ik nou weer een man die me gaat betasten en m'n vriendin juist een vrouw ?', denk ik nog verontwaardigd. Gespannen doe ik wat me er gevraagd wordt. Shit, ik voel het. Het moment. Die badjas. Hij moet uit. Hangen, aan die haak. Ik kan niet meer terug! Snel kijk ik achterom en zie dat mijn vriendin haar laatste vorm van enige bescherming al een plek heeft gegeven. Dit is het teken. Ik mag ook, of nee: ik moet! Enkele seconden later: ik leef nog! Vervolgens neem ik plaats op de massagetafel en de behandeling volgt. Na 30 minuten worden we weer losgelaten. Beneden nemen we de eerste douche. Een van m'n vriendinnen bekijkt de boel aandachtig en roept: 'Dat ziet er toch prima uit? Ik zou een moord doen voor zo’n tokus!'. De schat. Ik ben alle gêne voorbij. Beter dan dit wordt het niet! Ik maak m’n borst nog natter met de douchestralen en loop met een glimlach de plek der ontspanning tegemoet. Hallo paradise, here I am!
januari 2017
Deze column is eerder gepubliceerd op Metro Nieuws